#include <stdio.h>
void swap(int a, int b){
int temp; //临时变量
temp = a;
a = b;
b = temp;
}
int main(){
int a = 66, b = 99;
swap(a, b);
printf("a = %d, b = %d\n", a, b);
return 0;
}
运行结果:
#include <stdio.h>
void swap(int *p1, int *p2){
int temp; //临时变量
temp = *p1;
*p1 = *p2;
*p2 = temp;
}
int main(){
int a = 66, b = 99;
swap(&a, &b);
printf("a = %d, b = %d\n", a, b);
return 0;
}
运行结果:*p1 = *p2;语句后 a 的值会被 b 的值覆盖,如果不先将 a 的值保存起来以后就找不到了。
#include <stdio.h>
int max(int *intArr, int len){
int i, maxValue = intArr[0]; //假设第0个元素是最大值
for(i=1; i<len; i++){
if(maxValue < intArr[i]){
maxValue = intArr[i];
}
}
return maxValue;
}
int main(){
int nums[6], i;
int len = sizeof(nums)/sizeof(int);
//读取用户输入的数据并赋值给数组元素
for(i=0; i<len; i++){
scanf("%d", nums+i);
}
printf("Max value is %d!\n", max(nums, len));
return 0;
}
运行结果:nums+i就是第 i 个数组元素的地址。
int max(int intArr[6], int len){
int i, maxValue = intArr[0]; //假设第0个元素是最大值
for(i=1; i<len; i++){
if(maxValue < intArr[i]){
maxValue = intArr[i];
}
}
return maxValue;
}
int intArr[6]好像定义了一个拥有 6 个元素的数组,调用 max() 时可以将数组的所有元素“一股脑”传递进来。
int max(int intArr[], int len){
int i, maxValue = intArr[0]; //假设第0个元素是最大值
for(i=1; i<len; i++){
if(maxValue < intArr[i]){
maxValue = intArr[i];
}
}
return maxValue;
}
int intArr[]虽然定义了一个数组,但没有指定数组长度,好像可以接受任意长度的数组。int intArr[6]还是int intArr[]都不会创建一个数组出来,编译器也不会为它们分配内存,实际的数组是不存在的,它们最终还是会转换为int *intArr这样的指针。这就意味着,两种形式都不能将数组的所有元素“一股脑”传递进来,大家还得规规矩矩使用数组指针。int intArr[6]这种形式只能说明函数期望用户传递的数组有 6 个元素,并不意味着数组只能有 6 个元素,真正传递的数组可以有少于或多于 6 个的元素。
版权说明:Copyright © 广州松河信息科技有限公司 2005-2025 版权所有 粤ICP备16019765号
广州松河信息科技有限公司 版权所有